Jeśli jesteście fanami filmów kryminalnych, to mamy dla Was prawdziwą gratkę! Oto nasz autorski ranking najlepszych filmów kryminalnych w historii.
Wśród nich znajdziecie prawdziwe klasyki gatunku, takie jak Psychoza Alfreda Hitchcocka czy Siedem Davida Finchera
Ale oprócz tych znanych tytułów, w naszym zestawieniu znalazły się również mniej popularne, równie wartościowe filmy, które na pewno zaskoczą Was swoim intrygującym klimatem i złożoną fabułą.
Przygotujcie się na wiele emocji i niezapomnianych wrażeń, bo nasz ranking filmów kryminalnych zabierze Was w fascynującą podróż po świecie zbrodni i kryminalnych zagadek.
Do dzieła!
23. Ulice nędzy (1973, Martin Scorsese)
Z pewnością można wybrać bardziej reprezentatywny film Scorsese, ale jeśli się nad tym zastanowić, to w całej swojej surowości już Ulice nędzy są jednym z najlepszych kryminałów. Są tu też doskonali aktorzy i ulubieńcy Martina Scorsese, z którymi pracował przez kolejne dekady.
Film opowiada historię drobnego złodziejaszkiem w dzielnicy Little Italy w Nowym Jorku. Jest rozdarty pomiędzy lojalnością wobec swoich przyjaciół a pragnieniem porzucenia życia w świecie przestępczym. Walcząc o swoje miejsce w świecie, musi również zmierzyć się z własnymi demonami i konsekwencjami swoich działań.
Ulice nędzy uważane są za jedno z wczesnych arcydzieł Scorsese i jeden z najlepszych filmów lat 70. Film zawiera mocne kreacje aktorskie Roberta De Niro i Harvey’a Keitela, a także oszałamiającą ścieżkę dźwiękową z muzyką The Rolling Stones i Van Morrison.
22. Przekręt (2000, Guy Ritchie)
Trudno uznać Przekręt za film wybitny całościowo. To trochę sekwencja kultowych scen i szalona gangsterska komedia pomyłek, składająca się z mnóstwa drobnych smaczków, chociaż całościowo nieco trudno się najeść. Ale mamy w filmie „gypsies”, dlatego film ten musiał pojawić się na tym blogu.
Przekręt (Snatch) to brytyjska komedia kryminalna w reżyserii Guy’a Ritchie. Film słynie z szybkiego temp narracji i barwnej plejady bohaterów, wśród których znajdziemy grupę szalonych złodziei diamentów, bezwzględnego promotora bokserskiego i dwóch bezradnych handlarzy bronią.
Jedną z unikalnych cech Przekręt jest jego nielinearna struktura narracyjna, która skacze w czasie i śledzi wiele wątków jednocześnie. To tworzy poczucie chaosu i nieprzewidywalności, które trzyma widza w napięciu i na krawędzi fotela.
Jeśli chodzi o aktorstwo, film zawiera mocne kreacje aktorskie zespołu, w tym Jasona Stathama, Brada Pitta i Benicio del Toro. Dialogi są ostre i humorystyczne, z wieloma kultowymi cytatami.
Ogólnie rzecz biorąc, Przekręt to unikalny i bardzo rozrywkowy film, który na pewno warto obejrzeć. Jeśli lubicie kryminalne komedie i skomplikowane, wielowarstwowe historie, to ten film na pewno warto zobaczyć.
21. Na noże (2019, Rian Johnson)
Doskonały film z cyklu „kto zabił?” odwołujący się do klasyki gatunku w stylu kryminałow Agathy Christie ale jednocześnie odświeżający formułkę. Zdecydowanie jeden z najlepszych filmów kryminalnych ostatnich paru lat.
Film opowiada historię znanego pisarza kryminałów, Harlana Thrombey’a, który zostaje zamordowany w swoim własnym domu w dniu swoich urodzin. Zadaniem detektywa Benoita Blanca jest ustalenie, który z członków rodziny jest zabójcą.
Na noże zdobył uznanie krytyków za swoją złożoną intrygę i inteligentne podejście do gatunku kryminału. Film został wyróżniony wieloma nagrodami, w tym nagrodą dla najlepszego scenariusza na festiwalu filmowym w Toronto.
20. Wolny strzelec (2014, Dan Gilroy)
Wolny strzelec (Nightcrawler) opowiada historię Louisa Blooma, bezrobotnego mężczyzny, który zaczyna pracować jako freelancer, filmując sceny wypadków i tragedii w Los Angeles w celu sprzedania materiału stacjom telewizyjnym. Bloom szybko zaczyna się zatracać się w tym zajęciu i przekracza kolejne moralne zasady.
Wolny strzelec zdobył uznanie krytyków za swoją niezwykłą, mroczną i gęstą, atmosferę i mocną kreację aktorską Jake’a Gyllenhaala jako Blooma. Film został wyróżniony wieloma nagrodami, w tym nagrodą dla najlepszego aktora na festiwalu filmowym w San Sebastian.
Jeśli lubicie filmy kryminalne z mroczną atmosferą, to Wolny strzelec na pewno przypadnie Wam do gustu. Jest to również film zadający ważne pytania o etyce i moralności mediów w dzisiejszym świecie. Zdecydowanie warto go obejrzeć.
19. Spotlight (2015, Tom McCarthy)
Spotlight opowiada historię dziennikarzy z gazety „The Boston Globe”, którzy prowadzą śledztwo dotyczące molestowania seksualnego przez duchownych katolickich w Bostonie. Dzięki determinacji i uporowi dziennikarzy udaje im się ujawnić skandal, który wstrząsnął całym światem.
Spotlight zdobył uznanie krytyków za swoją wiarygodność i poruszanie ważnego tematu pedofilii wśród kleru. Film został uhonorowany Oscarem za najlepszy film, a także nagrodami dla najlepszego scenariusza i najlepszego zespołu aktorskiego.
Jeśli lubicie doskonałe filmy kryminalne oparte na faktach i historie dziennikarskie, to Spotlight na pewno przypadnie Wam do gustu. Jest to również film bardzo ważny społecznie, ponieważ ukazuje skalę i zorganizowanie procederu jakim jest pedofilia w Kościele Katolickim.
18. Żądło (1973, George Roy Hill)
Żądło może dziś nieco trącić myszką, ale to fantastyczny film i prekursor jeśli chodzi o filmy typu „heist”. Mało które dzieło w historii kina tak bardzo uromantyczniło postacie szulerów i złodziei.
Film opowiada historię dwóch oszustów, którzy wspólnie postanawiają oszukać jeszcze większego oszusta. Brzmi znajomo? To dlatego, że Żądło okazało się niezwykle inspirującym filmem. Bez niego pewnie nie byłoby takich polskiech hitów jak Vabank czy Wielki Szu.
Film zdobył uznanie krytyków za swoją złożoną intrygę i świetną grę aktorską Paul Newmana i Roberta Redforda. Film został nagrodzony siedmioma Oscarami, w tym za najlepszy film i najlepszy scenariusz.
Choć film jest stary, to nadal pozostaje bardzo emocjonujący i zabawny. Zdecydowanie warto go obejrzeć.
17. Blow (2001, Ted Demme)
Film opowiada historię Georgesa Junga, amerykańskiego przemytnika narkotyków, który w latach 70. i 80. był jednym z najważniejszych dostawców kokainy do Stanów Zjednoczonych.
W Blow bardzo dobrze pokazane jest tło obyczajowe. Film przedstawia szereg aspektów kulturowych, społecznych i historycznych Stanów Zjednoczonych w latach 70. i 80. Film opowiada o rozwoju przemysłu narkotykowego, zwłaszcza przemytu kokainy z Ameryki Południowej do Stanów Zjednoczonych. Również bada zjawiska społeczne i kulturowe związane z luksusowym stylem życia gwiazd i celebrytów wciągajacych masowo kokainę na imprezach.
Ogólnie rzecz biorąc, Blow dostarcza fascynującego i wielowymiarowego spojrzenia na konkretny czas i miejsce w historii, w który niejako mimohodem zostaje wrzucony główny bohater, grany przez Johnnego Deppa.
16. Urodzeni mordercy (1994, Oliver Stone)
Wariacja na temat Bonnie i Clyde’a przeniesiona w nowsze realia. Para morderców pokazana jest jako romantyczni buntownicy sprzeciwiający się normom i konwenansom.
Urodzeni mordercy to historia pary, która przemierza kraj popełniając zabójstwa. Kiedy media zaczynają interesować się ich przestępstwami, para staje się sławna, a ludzie zaczynają traktować ich jako swoistych celebrytów.
Film zadaje pytania o sposoby, w jakie media mogą tworzyć idoli z nawet najbardziej zepsutych osób. W filmie media sensacjonalizują przestępstwa Mickey’a i Mallory, przedstawiając ich jako buntowników, ignorując zniszczenie i cierpienie, które powodują. Ta przedstawienie uwydatnia ich czyny i rozpala fascynację publiczności.
Pomimo tego, że Mickey i Mallory są bezlitosnymi mordercami, są przedstawieni jako pełni pasji i zakochani, a ich związek staje się centralnym elementem przedstawienia ich przez media. Ten romantyczny obraz przemocy i przestępstwa to prowokujący i dający do myślenia film ze świetną obsadą (Woody Harrelson, Robert Downey Jr. i Juliette Lewis).
15. Leon zawodowiec (1994, Luc Besson)
Kolejny film z cyklu romantyczny zabójca, tym razem na zlecenie. Nieco aspołeczny Leon jest właściwie dużym dzieckiem nie radzącym sobie z rzeczywistością. Ma jednak talent i determinację. Jest dobry w tym co robi, czyli zabijaniu ludzi za pieniądz.
Leon to trochę Forrest Gump płatnych morderców, który zostaje wciągnięty w szereg intryg i „zaprzyjaźnia się” z małą dziewczynką (w tej roli doskonała Natalie Portman). Uczy ją jedynego co umie, co jest początkiem całego szeregu perypetii. Film został bardzo dobrze przyjęty przez krytyków i publiczność.
Czy wspominałem już, że Gary Oldman również stworzył tu niesamowitą kreację głównego szwarccharaktera?
14. Chicago (2002, Rob Marshall)
Co? Musical na liście kryminałów? To przecież nie może się udać.
A jednak, mamy tutaj rasowy wątek kryminalny i świetnie zarysowane tło historyczne. Jeśli macie problem z tym, że ludzi w prawdziwym życiu nie mają w zwyczaju śpiewać piosenek w zupełnie przypadkowych i absurdalnych sytuacjach… to mimo wszystko warto się przełamać i spróbować.
Chicago opowiada historię dwóch kobiet, Roxie Hart i Velmy Kelly, które są oskarżone o zabójstwo. Obie próbują wykorzystać swoją sytuację do zdobycia sławy i bogactwa, korzystając z pomocy adwokata Billy’ego Flynna. Musical ten oparty jest na faktycznych wydarzeniach z lat 20. XX wieku, kiedy w Chicago miało miejsce wiele znanych procesów. Musical jest słynny z przepięknych piosenek i efektownych tańców, a także z doskonałych kreacji aktorskich.
13. Dzikość serca (1990, David Lynch)
Czy szklanka jest w połowie pełna czy w połowie pusta? Pod wieloma względami jeden z najmniej „dziwacznych” filmów Lyncha ale jednocześnie zupełnie zwariowany jako kryminał. Kiedy Lynch jest mniej enigmatyczny to wychodzi z tego coś w rodzaju czarnych komedii kryminalnych braci Coen. I taka właśnie jest Dzikość serca.
W głównych rolach występują Nicolas Cage i Laura Dern jako młodzi kochankowie na gigancie. Film zgrabnie łączy wątki kryminalne, miłosne i przemoc… a potem przejeżdża po tym walcem amerykańskich klisz popkulturowych, żeby wszystko spłaszczyć i zrobić z tego komiks. Nicholas Cage gra tutaj młodego buntownika, który jest tak karykaturalny, że aż zatacza to pełne koło i znowu robi się imponujące.
Film odniósł sukces komercyjny i krytyczny, a także zdobył Złotą Palmę na festiwalu w Cannes.
12. Brudny Harry (1971, Don Siegel, Clint Eastwood)
Skoro już jesteśmy przy przerysowanych bohaterach to nie mogło zabraknąc kultowego Brudnego Harry’ego z niezapomnianym Clintem Eastwoodem. Kiedy byłem dzieckiem to tytuł mnie rozśmieszał, bo myślałem, że Harry się po prostu NIE MYŁ. Oczywiście „Dirty” oznacza bardziej osobę, która jest „playing dirty” czyli grająca „nieczysto”, łamiąca zasady i nie stosująca się do protokołu. Oczywiście „Niestosujący-się-do-protokołu Harry” i „Harry Gram- według-własnych-reguł” nie brzmią tak dobrze.
Harry to typ tak twardy, że jak go ktoś postrzeli, to największym zmartwieniem jest dziura w ubraniu. Bardziej go to lekko wkurza, tak jakby ptak narobił mu na garnitur, niż jakby rzeczywiście został ranny. Tak czy siak, ogląda się ten film doskonale, trzyma w napięciu do ostatniej sceny, a każdy pocisk wystrzelony z podejrzanie fallicznej armaty głównego bohatera daje dziką satysfakcję.
11. Chłopaki z sąsiedztwa (1991, John Singleton)
Film opowiada o życiu trzech młodych mężczyzn mieszkających w dzielnicy Crenshaw w Los Angeles, Kalifornii, i wyzwaniach, jakim muszą stawić czoła, dorastając w przemocy i ubóstwie. Eksploruje tematy rasy, biedy, rodziny i przyjaźni i odniósł komercyjny i krytyczny sukces. Był nominowany do dwóch Oskarów, w tym dla najmłodszego w historii tych nagród reżysera, Johna Singletona, w kategorii Najlepszy Reżyser.
W Chłopakach mamy rywalizacje gangów, podskakujące samochody typu lowrider, muzykę i gościnny występ raperów takich jak Ice Cube. Jest to kryminał zupełnie inny od wszystkich na tej liście i klasyka jeśli chodzi o „czarne” kino.
10. Milczenie owiec (1991, Jonathan Demme)
Zły filmik? Nic z tych rzeczy. Jay odtwarza kultową scenę właśnie z Milczenia owiec. Pod wieloma względami film ten totalnie zmieniał reguły gry.
Film oparty jest na powieści o tym samym tytule autorstwa Thomasa Harrisa. W głównych rolach występują Jodie Foster jako Clarice Starling, nieopierzona agentka FBI, i Anthony Hopkins jako kanibalistyczny seryjny morderca, dr Hannibal Lecter. Starling szuka pomocy Lectera w schwytaniu innego seryjnego mordercy, znanego jako Buffalo Bill, który poluje na młode kobiety. Film odniósł komercyjny i krytyczny sukces i zdobył pięć Oskarów, w tym Najlepszy Film i Najlepszy Aktor dla Hopkinsa.
Dr Hannibal Lecter, zagrany przez Hopkinsa, stał się ikonicznym złoczyńcą ważnym dla historii kina. Inteligencja, spryt i urok Lectera, a także jego przerażające i okrutne czyny sprawiły, że stał się jednym z najbardziej zapadających w pamięci i przerażających złoczyńców kiedykolwiek przedstawionych na ekranie.
Skupienie filmu na aspektach psychologicznych przestępstw i skomplikowanych relacjach między Clarice Starling a Hannibalem Lecterem nadało narracji kryminalnej dodatkowej głębi i złożoności. To pomogło wynieść ten film wysoko ponad przeciętne hollywoodzkie hity i wyróżnić go jako unikalne i zmuszające do myślenia dzieło kinematografii.
9. Podwójne ubezpieczenie (1944, Billy Wilder)
Jeśli mielibyśmy wybrać dwa najważniejsze filmy kryminalne w historii to Podwójne ubezpieczenie to pewne drugie miejsce. Na takiej samej zasadzie na jakiej Black Sabbath jest najważniejszym zespołem proto-metalowym a Led Zeppelin drugim. Ani zespoły te dziś nie wydają się szczególnie „ostre”, ani filmy kryminalne takie jak Podwójne ubezpieczenie nie są przesadnie ekscytujące dla współczesnego widza.
OK, to po co w ogóle je oglądać?
Dla klimatu.
Klimat, klimat i jeszcze raz klimat.
Meżczyźni w prochowcach z wiecznie przyklejonymi do ust papierosami, mroczne zaułki, wielkie amerykańskie samochody i niebezpieczne kobiety. Jest to doświadczenie absolutnie magiczne i niepowtarzalne, przenoszące nas w jakiś wyimaginowany, nieistniejący świat, niczym Gotham City bez Batmana (wersja Art Deco tego miasta z kultowego serialu animowanego to wypisz wymaluj klisze z kina noir).
8. Pulp Fiction (1994, Quentin Tarantino)
Pulp Fiction uważany jest za rewolucyjny film ze względu na swoją nieliniową strukturę narracyjną, która była bardzo niekonwencjonalna. Film składa się z kilku przeplatanych ze sobą wątków, które są prezentowane w nielinearnej kolejności, co dodaje warstwę złożoności i nieprzewidywalności do fabuły.
Ponadto, Pulp Fiction był jednym z pierwszych filmów głównego nurtu, które tak dosadnie pokazywały przemoc, narkotyki, a ich bohaterowie przeklinali tak, jakby urządzili między sobą zawody na to kto częściej użyje słowa „fuck”.
To wszystko, w połączeniu z inteligentnymi dialogami i silnymi kreacjami aktorskimi, sprawiło, że był to unikalny i niezapomniany film, który miał trwały wpływ na branżę. Quentin Tarantino ma zresztą w zwyczaju tworzyć „filmy dla filmowców”, nie dziwi więc pozytywny odbiór w środowisku ludzi zajmujących się kinem (i omawianiem kina) w sposób zawodowy.
7. Siedem (1995, David Fincher)
Idealny film na siódme miejsce.
Siedem przedstawia historię dwóch detektywów, którzy ścigają seryjnego mordercę, który wykorzystuje siedem grzechów głównych jako podstawę do swoich zbrodni. Mroczny temat, w połączeniu z klimatyczną atmosferą i brudną estetyką, sprawiają, że Seven jest mrocznym, brutalnym i przerażającym filmem kryminalnym.
Główny wątek i temat jest tak ciężki, że film mógłby przyprawiać nas o mdłości. Na szczęście, fabuła prowadzona jest w idealnie zrównoważony sposób. Obok morderstw mamy więc bardzo dobrze zbudowaną relację starego gliniarza przechodzącego na emeryturę (Morgan Freeman) i młokosa, który dostaje swoją pierwszą sprawę (Brad Pitt). Ich perspektywa i poboczne perypetie stanowią świetną przeciwwagę dla istnego horroru jakiego dostarcza miastu seryjny morderca.
6. Fargo (1996, Joel Coen i Ethan Coen)
Przede wszystkim Fargo jest kryminałem świetnie skonstruowanym. Nic nie dzieje się tak jak powinno. Dlatego film trzyma widza w napięciu od początku do końca. Wyróżnia się również charakterystycznym stylem wizualnym, który wykorzystuje jasne kolory i pokryte śniegiem krajobrazy, tworząc nieco surrealistyczną atmosferę.
Film pokazuje perspektywę wszystkich osób uwikłanych w intrygę, bardzo fajnie pokazując motywy i emocje poszczególnych postaci. Jest to w równym stopniu kryminał i czarna komedia pomyłek.
Ponadto Fargo zawiera bardzo mocne role aktorskie, w tym Frances McDormand, która zdobyła Oscara za swoją rolę w filmie. Doskonale sprawdzają się również Steve Buscemi i Peter Stormare jako duet zbirów o zupełnie odmiennym temperamencie. Ogólnie rzecz biorąc, Fargo jest unikalnym i niezapomnianym filmem, który prezentuje talenty swoich twórców i pozostaje jednym z najlepszych filmów lat 90. XX wieku.
5. Człowiek z blizną (1983, Brian De Palma)
Oglądanie Człowieka z blizną jest jak granie w grę wideo Grand Theft Auto. Tony Montana jest jak wściekły pies spuszczony ze smyczy. Wielokrotnie mamy do czynienia z sytuacjami tak brutalnymi, że łapiemy się za głowę.
Naturalnie, ten film to nie tylko przemoc, ale również doskonały portret epoki i miejsca. To szalone lata 80. w Miami, kulisy handlu narkotykami, a także świetnie skonstruowane postacie. Tony i jego walka to niejako „amerykański sen” pokazany w krzywym zwierciadle.
Człowieka z blizną wyróżnia się również swoim unikatowym stylem wizualnym i jaskrawej palety kolorów. Szczególnie imponujące są też sceny rozgrywające się w luksusowym pałacu Tony’ego Montany, a dbałość o szczegóły pomaga stworzyć żywą rzeczywistość, w której można się w pełni zanurzyć.
4. Sokół maltański (1941, John Huston)
Klasyka czarnego kryminału. Film oczywiście ma już swoje lata, ale jest to prawdziwa uczta kinematograficzna. Jeśli chodzi o kino noir to Sokół maltański pod wieloma względami jest lepszy od Casablanki czy filmu Głęboki Sen. Wszystkie filmy typu bystry i niepokorny detektyw spotyka damulkę w opałach czerpią z „Sokoła” pełnymi garściami.
Humphrey Bogart jest jak zwykle po prostu Humphreyem Bogartem i doskonale się w tym sprawdza, tym razem w roli prywatnego detektywa Sam Spade’a. Film oparty jest na powieści Dashiella Hammetta i opowiada o śledztwie Spade’a w sprawie zabójstwa jego partnera oraz jego udziale w niebezpiecznym poszukiwaniu cennej rzeźby sokoła zdobionej drogocennymi klejnotami. Sokół maltański uważany jest za klasyk gatunku film noir i jest szeroko uznawany za jedno z największych dzieł kinematografii wszech czasów.
O jego wpływie na kinematografię doskonale świadczy choćby liczba wszelkiego rodzaju parodii. Jednym z ciekawych przykładów jest film Umarli nie potrzebują pledu ze Stevem Martinem, niezwykle interasująca parodia czarnych kryminałów.
3. Ojciec chrzestny (1972, Francis Ford Coppola)
Koń jaki jest każdy widzi. Ojciec chrzestny to wyborna saga rodzinna. Jest to doskonale napisany i wybitnie zagrany dramat kryminalny, który opowiada porywającą historię o mafii. Film zawiera bardzo dobre kreacje, w tym Marlona Brando i Ala Pacino, a jego fabuła trzyma widza w napięciu od początku do końca.
Ponadto Ojciec chrzestny jest oszałamiająco pięknym filmem, który wykorzystuje kinematografię, projektowanie kostiumów i scenografię, aby stworzyć żywą i immersyjną rzeczywistość. Ogólnie rzecz biorąc, Godfather jest klasycznym filmem.
Dobra wiadomość? Druga część jest tak dobra jak pierwsza. Warto obejrzeć całą trylogię.
2. Psychoza (1960, Alfred Hitchcock)
Psychozę najlepiej oglądać absolutnie nic o niej nie wiedząc. Alfred Hitchcock jest mistrzem suspensu i należy po prostu oddać się w jego ręce.
Serio. Zaparzcie sobie dzban herbaty z miodem i cytryną (albo sięgnijcie po coś z procentami, na przykład grzane wino/piwo), owińcie się kocem i obejrzyjcie Psychozę. Jeśli nigdy tego jeszcze nie robiliście to aż Wam zazdroszczę.
Warto zwrócić uwagę na rolę muzyki oraz pracy kamery. Takie rzeczy się wcześniej w kinie jeszcze nie wyprawiały i nie powinno dziwić jak bardzo ten film szokował amerykańską publiczność.
1. Pewnego razu w Ameryce (1984, Sergio Leone)
Arcydzieło kina, muzyki i ludzkich osiągnięć generalnie. Żaden z filmów w tak przekrojowy sposób nie pokazuje życia. Nie tylko życia głównego bohatera i jego kryminalnej kariery, ale życia ogólnie. Momentów pięknych i trudnych, żałowania podjętych wyborów, decyzji, nostalgii, wspomnień. Długi seans w którym można się absolutnie zatopić i zatracić, w postaciach, świecie, dźwiękach.
Wszystkie miejsca pokazane w filmie autentycznie żyją, od palarnii opium pełnych narkomanów, przez łodzie przemytników alkoholu (to czasy prohibicji), po zaułki żydowskich sklepów. Kiedy jeden z bohaterów jako dziecko kupuje puszczalskiej sąsiadce ciastko, żeby go w zamian rozdziewiczyła (zgodnie z umową!), a potem z łakomstwa sam zjada to ciastko czekając na nią na schodach to jako widzowie czujemy i smak ciastka i smak łez. Takich scen jest w tym filmie setka.
Film przedstawia historię grupy przyjaciół, którzy dorastają w Nowym Jorku na początku XX. wieku. Opowiada o ich życiu i relacjach, gdy próbują przetrwać w surowym i nieubłaganym otoczeniu, a także podąża za nimi, gdy osiągają władzę w świecie przestępczego półświatka. Wszystko to jest zrobione z bezprecedensowym rozmachem. Ogólnie rzecz biorąc, Pewnego razu w Ameryce to niezwykle ambitny film, który bada temat amerykańskiego snu i jego mrocznego oblicza.
To by było na razie na tyle.
Jak Wam się podobał ten ranking najlepszych filmów kryminalnych?
Dajcie znać w komentarzach jakie są Wasze ulubione kryminały, które powinny znaleźć się na tej liście. Jasne, można zrobić podobny ranking z samymi filmami Scorsese, ale liczymy również na bardziej oryginalne sugestie.
